Voicemails en politici: onkunde regeert
Als je de ramp in Japan een beetje hebt gevolgd - en dan met name de nucleaire kant van de zaak - zie je de beste stuurlui die aan wal staan overal opduiken. Als reaguurders op kranten- en andere nieuwssites. Ze weten wonderlijk genoeg al voordat technici en autoriteiten ook maar een blik in een reactor hebben kunnen werpen wat er gaande is.
Haarfijn weten ze te melden dat ofwel de apocalyps nabij is of dat er een ‘huge coverup’ gaande is. Om maar even in de door dit soort lieden al te graag gebezigde termen te blijven spreken.
Duitse kerncentrales
Ditzelfde soort onruststokers is blijkbaar niet alleen, want zelfs de Duitse regering is deelgenoot van de algehele paniek geworden. Met als resultaat dat een stuk of zeven ‘oude’ kerncentrales rücksichtslos en halsoverkop werden uitgeschakeld. Dat juist in- en uitschakelen voor ietwat hogere risico’s op mogelijke storingen en problemen zorgen mag de paniekpret natuurlijk niet drukken.
Ook de waarschuwing van de oosterburense netbeheerder aan de Duitse defensie heeft niet geholpen. Want dat het zomaar weghalen van een dergelijke grote capaciteit het hele elektriciteitsnet tot het uiterste belast en voor mogelijk instabiliteit zorgt, schijnt van geen belang te zijn voor alle ‘kenners’.
Is dit een pleidooi vóór kernenergie? Nee, net zomin als het er een tegen is. Waar het om gaat is dat je steeds vaker ziet dat mensen in allerlei functies zowel hoog als laag beslissingen nemen over zaken waar ze eigenlijk niet genoeg verstand van hebben. Kijk naar de bekende 80 km-zones, waarbij in de praktijk blijkt dat deze voor opstoppingen en files zorgen. En dús voor meer vervuiling. Had nou echt niemand dat aan kunnen zien komen?
Politici en voicemails
Idem als we de zaak naar de it trekken. Voicemailberichten van bewindslieden zijn - zo bleek deze week - probleemloos af te luisteren omdat de dames en heren niet de moeite hadden genomen om de standaard toegewezen pincode in iets persoonlijks te veranderen.
Diezelfde vrolijke dames en heren moeten vervolgens wel over verstrekkende it-zaken als bewaarplicht van dataverkeer voor providers, internetfilters, aftapmogelijkheden en ga zo maar door beslissen. Terwijl ze nog niet eens het benul hebben om hun eigen zakelijke telefoontje te beschermen.
Nee, wat dat betreft is de gemiddelde politicus eigenlijk vooral bezig met reaguren. Of beter nog: klakkeloos napraten wat stoffige ambtenaren van achter een bureautje bedacht hebben. Zonder dat een politicus helaas de kennis heeft om welk voorstel dan ook écht gedegen op waarheid te controleren.
Utopie
Wat dat betreft is er feitelijk geen verschil tussen de onbenul die meent een intelligente reactie bij een artikel te moeten plaatsen zonder over ook maar énige feitenkennis te beschikken. Toch zal het - zo lijkt het - nog lang een utopie blijven alvorens er eens mensen met échte kennis in publieke, beslissingsbevoegde functies terechtkomen.
Tot zolang kunnen we als it’ers slechts met verbazing vanaf de zijlijn toe blijven kijken. Waarbij in deze ene uitzonderlijke situatie de echte stuurlui ook daadwerkelijk aan wal staan. En de Titanic in de verte zien zinken na een aanvaring met een berg van incompetentie. De boordverlichting was overigens allang uit vanwege eerder afgekoppelde generatoren, zomaar een ideetje van de purser.
================================
Ronald Smit is freelance it-journalist en reist de hele wereld rond. Voor WINMAG Pro schrijft hij regelmatig over software, voip en netwerkapparatuur.