Review: Samsung Galaxy Note II

Wellicht verraste het succes van de Note vriend en vijand. De smartphone-markt is immers al voorzien van een veelheid aan verschillende toestellen. Dat de Note zo'n enorm succes is geworden laat zien dat er toch ruimte is voor nog een telefoon. Dat Samsung hierop inspeelt met een nieuwe Note binnen een jaar is dan ook niet vreemd. Maar weet de telefoon zich wel genoeg te onderscheiden van zijn voorganger?

Het eerste wat opvalt aan de Note II is de glimmende behuizing. Het ziet er mooi uit maar het heeft een goedkope look. En zo voelt het ook wanneer we de achterklep verwijderen om de mini-simkaart, SD-kaart en de accu te plaatsen. Deze is en voelt flinterdun en is zeer buigzaam. Dat is echter wel noodzakelijk, een stijve behuizingsklep zou sneller in tweeën breken bij bijvoorbeeld het verwisselen van een sd-kaart.

Ook het gladde oppervlak van het apparaat valt op, je hebt het idee dat de telefoon elk moment uit je handen kan glijden. In de praktijk valt dit echter behoorlijk mee. Toch valt er aan de grip nog genoeg te verbeteren. Bijvoorbeeld door kleine rubberen strips aan de zijkanten te plaatsen. Misschien niet helemaal esthetisch verantwoord, maar dat is het bellen met een surfplank aan je oor sowieso niet.

De plaatsing van de knoppen is geheel volgens Samsung-traditie, ook de Note II kent weer de centrale knop waarmee je teruggaat naar het startscherm. Verder zijn er aan weerszijden van de centrale knop softtouch-buttons toegevoegd: een menu-button en een back-button, voor Android-gebruikers vertrouwde elementen.

Beeldscherm

Het display van de Note II is een 5,55-inch super-amoled-hd-scherm met een resolutie van 1280 x 720 beeldpunten. Samsung kiest hier voor de 16:9-verhouding, en dus voor de optimale weergave van hd-content. In de Note I troffen we nog een beeldscherm met een 16:10-verhouding aan (1280 x 800 beeldpunten).

Het paneel van de Note II werkt met een andere technologie dan zijn voorganger. De hoeveelheid subpixels is vergroot, waardoor de scherpte is toegenomen. Vreemd genoeg zou je denken dat de hogere dichtheid van sub-pixels meer 'pure' kleuren en kleurovergangen op het scherm tovert en tot op bepaalde hoogte is dit ook zo. Verander je echter van kijkhoek, dan valt op dat met name witte kleuren een groenige waas krijgen. Dit valt alleen op wanneer je schuin op het scherm kijkt, dus heel erg stoort het niet.

Specs

Qua inwendige architectuur lijkt de telefoon op de Galaxy S III. Beide smartphones bevatten een Exynos 4 Quad-chip, een quadcore-processor. Maar waar de S III is geklokt op 1,4 GHz is die van de Note II geklokt op 1,6 GHz, een stukje sneller dus. Ook hebben ze beide dezelfde grafische processor, de Mali-400.

Hoewel dergelijke specs nog steeds erg goed mee kunnen zijn ze niet meer vernieuwend te noemen. Dat is echter niet belangrijk, wat er toe doet is de snelheid in de praktijk. En die is behoorlijk indrukwekkend te noemen. Voorheen haperde Android nogal eens als je fanatiek aan het scrollen sloeg. Dat lijkt voorbij te zijn, alles wat je doet op de Note II gaat vloeiend, dankzij de krachtige ingewanden en de optimalisaties in Android 4.1. 

Toepassingen

Samsung staat er om bekend Android op haar telefoons grondig te verbouwen, en de Note II is hierop geen uitzondering. Ook nu heeft Samsung weer de skin Touchwiz toegevoegd. Niet alleen verandert Touchwiz het uiterlijk, ook voegt het enkele functies toe aan het systeem.

'Multi-screen' bijvoorbeeld, die je de mogelijkheid biedt om meerdere apps of browserschermen naast elkaar te laten draaien. Dit werkt prima, en ook hier hapert de telefoon niet. Twee video-streams naast elkaar laten lopen via een browser gaat bijvoorbeeld perfect. Het display is ook groot genoeg om deze functie tot haar recht te laten komen. Helaas wordt dit nog alleen ondersteund door apps van Google en Samsung. Zo probeerden we bijvoorbeeld om een Skype-verbinding tot stand te brengen en tegelijkertijd S-Note, het digitale notitieblok van Samsung, te draaien. Dat ging helaas niet. Jammer, want notities maken tijdens een videoconferencing zou een welkome toevoeging zijn en een nuttige toepassing van het multi-screen-principe.

Een andere toevoeging van Samsung zijn de gyroscoop-functies. Zo kun je allerlei handelingen snel uitvoeren door de telefoon te pannen, en inzoomen op afbeeldingen door het toestel te kantelen. De registratie hiervan is simpelweg te willekeurig en wekt eerder irritatie op dan wat anders. De constante pop-ups die je helpen herinneren aan deze functies dragen ook niet bij aan de ervaring. Zelfs als je er voor kiest om deze niet meer weer te geven verschijnen ze af en toe.

Tenslotte is het jammer dat de aangekondigde Screen Recorder ontbreekt. In een officieel bericht van Samsung werd deze functie aangekondigd, maar deze lijkt de eindstreep niet te hebben gehaald. Hopelijk wordt deze functie later alsnog toegevoegd.

S pen

De Note II wordt geleverd met een pen, die je rechtsonder in een uitsparing in de telefoon kunt bewaren. Alles wijst erop dat Samsung de Note met de pen in het achterhoofd ontworpen heeft, zoals ook al het geval was met de oorspronkelijke Note. En dat is goed te merken. De S pen, uit de stallen van Wacom, werkt fantastisch en is eigenlijk dé manier om het toestel te bedienen. Aan het uiteinde zit een knop die gestures mogelijk maakt. Houd je die ingedrukt, dan kun je via speciale bewegingen bijvoorbeeld menu's of applicaties openen.

De handschriftherkenning is flink verbeterd: de software herkent met gemak elke hanenpoot. Dit is een uitstekende manier om snel een notitie te maken of een bericht te versturen zonder dat je in de weer hoeft te gaan met het toetsenbord.

Camera en accuduur

De kwaliteit van de achtmegapixelcamera is prima. Daarbij heeft de camera ook enkele handige functies, zoals de 'burst-mode'. Hierin schiet je snel een serie van foto's waaruit je vervolgens de beste foto kunt kiezen. Uiteraard heeft de telefoon diverse functies aan boord om foto's onmiddellijk te delen via sociale netwerken, of direct te bewerken via de Artist-app van Samsung.

De accuduur is opvallend goed te noemen. In de spaarstand konden we bijna twee hele dagen de telefoon gebruiken. Dit is indrukwekkend, zeker wanneer je je bedenkt dat de processor hoger geklokt is dan de Galaxy S III, die maar een dag meegaat voor je het apparaat weer aan het stopcontact moet leggen.