Review: Lenovo Thinkpad X1 Carbon (2014)

Review: Lenovo Thinkpad X1 Carbon (2014)

Redactie WINMAG Pro
Met de eerste X1 Carbon gooide Lenovo hoge ogen. Zeker zijn lichtgewicht behuizing van koolstofvezel gaf het apparaat de nodige schwung. Nu probeert Lenovo het opnieuw. Naast wederom het koolstofvezel en betere specificaties maken ook enkele nieuwe functies hun opwachting.

De Thinkpad-laptoplijn van Lenovo heeft altijd een sterke love-it-or-hate-it-factor gehad. De reden was voornamelijk het uiterlijk. De Chinezen hebben de typische trekjes van de pc-divisie van IBM na inlijving ervan intact gelaten: zwarte, wat saaie maar oerdegelijk ogende machines. De laatste jaren richt het bedrijf zich meer op de concurrent, met vrolijker vormgegeven laptops gestoken in verschillende kleuren. Sinds de introductie van de X1 Carbon in 2012 heeft het echter ook een machine in de stallen die eigenlijk afwijkt van beide categorieën. De X1 Carbon was een klasse apart en richtte zich vooral op prosumers en C-level managers met een flinke beurs. Zij die bereid waren wat meer geld neer te leggen voor een vrijwel compromisloze mix van strak design, licht gewicht en goede specificaties.

De X1 Carbon van 2014 mikt weer op die doelgroep. Je ziet het meteen: dit is een bijzonder apparaat. De vormgeving is wederom strak, hoekig en vooral slank. De matzwarte koolstofbehuizing oogt chique en stijlvol. Zo voelt het ook: nergens vertoont de behuizing flex en het materiaal voelt zoals verwacht echt 'high-end'. Het materiaal betaalt zich overigens ook uit in het gewicht, dat ligt met een krappe 1,5kg op een zeer laag niveau voor een laptop van dergelijke grootte.

14 inch: de sweet spot

Belangrijke verbetering ten opzichte van het vorige model is het beeldscherm. Deze meet nu een prettige 14-inch, een schermformaat waarvan ik persoonlijk erg gecharmeerd ben. Het is eigenlijk een sweet spot tussen draagbaarheid en comfortabel werken. 13-inchlaptops zijn draagbaar, maar een dag lang werken levert vermoeide ogen op. Dat terwijl een 15-inchlaptop weliswaar comfortabel werkt, maar zich lastiger laat vervoeren.

Dan de resolutie, die is opgeschroefd naar een respectabele 2560 x 1440. Dat zorgt zoals verwacht voor haarscherpe fonts en afbeeldingen. Dankzij een IPS-paneel zijn de kijkhoeken goed en de kleurweergave alleraardigst. Het is bijna jammer dat Lenovo heeft gekozen voor een aanraakscherm, hierdoor lever je namelijk optisch iets aan scherpte in. Dat valt misschien niet direct op, maar wanneer je het naast bijvoorbeeld een Retina Macbook Pro plaatst zie je het verschil wel degelijk. Bovendien valt het nut van een aanraakscherm te betwijfelen, het apparaat is geen convertible en dus alleen als laptop bruikbaar. Ook laten metingen zien dat de achtergrondverlichting niet helemaal egaal is. Kortom: een pracht van een hogeresolutie-IPS-paneel, maar in een volgend model kunnen ze hierin nog wat stappen maken.

Verwerkingskracht

Lenovo heeft de door ons geteste versie uitgerust met een Haswell Core i7 U4550-processor op 1,5 GHz, met een turbo naar 3 GHz. Dat is allesbehalve misselijk, maar toch hadden we gezien de prijsklasse liever een wat hoger geklokte variant gezien. Het werkgeheugen van onze testmachine bedraagt 8 GB, maar er is ook een uitvoering met 16 GB verkrijgbaar voor wie echt veel ademruimte nodig heeft. De ssd heeft een opslagcapactiteit van 256 GB, ook deze is te verdubbelen. Al met al staan dergelijke componenten natuurlijk garant voor een vlotte werking, Windows 8.1 Pro voelt zich als een vis in het water. Gebruikers van bijvoorbeeld grafisch intensieve software zullen bovendien blij zijn met de hyperthreading van de i7.

Batterijduur

Wat heeft al dat geweld voor effect op de batterijduur? Volgens Lenovo moet de laptop het 8,6 uur uithouden. Tijdens de praktijktest haalden we dat echter doorgaans niet, vaak moest de laptop na ongeveer 6,5 uur aan het lichtnet. Dat is zo'n 20 procent meer als de vorige X1 Carbon, een knappe prestatie. Toch is het voor een Haswell-ultrabook geen score die de boeken zal ingaan, veel concurrenten halen gemakkelijk anderhalf uur langer. Voordeel is wel de aanwezigheid van RapidCharge-technologie: binnen een uurtje laad je het tot zo'n 80 procent weer op.

Toetsenbord

Lenovo profileert zich graag als een merk waarop je lekker productief kunt zijn. Hun slogan 'For those who do' refereert daar direct aan. Een goed toetsenbord is belangrijk in zo'n filosofie en Lenovo lijkt dit gelukkig ook te beseffen. Het chiclet-toetsenbord tikt heerlijk, de toetsen zijn lekker groot vormgegeven en hebben precies genoeg drive. Ook is het heerlijk stil, al zullen sommigen juist een wat luider, clickyer, toetsenbord prefereren. De ruime afstand tussen de toetsen vermindert in ieder geval tikfouten en veelgebruikte toetsen als Shift en Enter zijn lekker groot. Wel is het even wennen wat betreft de Backspace-knop, die zit gevaarlijk dicht bij de delete-knop. Ook wennen is de afwezigheid van een CapsLock-toets, een dubbeltap op de Shift-toets heeft die rol overgenomen en een lampje verraadt de status.

Bijzonder zijn de adaptieve, digitale tiptoetsen aan de bovenkant van het toetsenbord. Deze passen zich aan de applicatie aan. Start je een browser, dan verschijnen toetsen voor het openen van en bladeren tussen webpagina's. Start je een applicatie als Skype, dan verschijnen allerlei videochat-functietoetsen. Ook de F- en Fn-toetsen zijn niet fysiek, maar digitaal en drukgevoelig. Met de digitale Fn-toets links bovenin kun je schakelen tussen F en Fn, waarna de laptop via een soort lasertechnologie de juiste iconen en symbolen weergeeft. Ook vind je daar digitale sneltoetsen voor bijvoorbeeld het in- en uitschakelen van wifi, toetsenbordverlichting, de webcam en de Lenovo ThinkVantage-beheersoftware. Leuk gevonden, maar het voelt als een gimmick en bovendien werkt het wat omslachtiger dan gewone, fysieke toetsen. Wel handig zijn de sneltoetsen voor typische Windows 8-zaken als het appmenu. Gebleven voor de liefhebber is de bekende rode trackpoint, inmiddels een typische Lenovo-signatuur.

Connectiviteit

Wat betreft draadloze connectiviteit doe je met de X1 Carbon een stap vooruit ten opzichte van het oude model. De wifi-adapter ondersteunt de ac-standaard en maakt daarmee zeer snelle draadloze verbindingen mogelijk, mits je over een dito router beschikt. Het aantal usb-poorten is wat karig: 2 stuks. Een optische drive en ethernetaansluiting ontbreken, wel levert Lenovo voor dat laatste een usb-adaptertje mee. Niet erg allemaal, jammerlijker is het ontbreken van een sd-kaartslot. Waar het vorige model hier nog wel over beschikte, heeft Lenovo om mysterieuze redenen deze hier geschrapt. Wat betreft het aansluiten van externe monitoren zit je overigens wel goed: Lenovo voorziet in zowel een mini-displayport als in een hdmi-slot.

Beveliging en extra features

De Carbon X1 is geen laptop voor alleman, en dat blijkt ook uit de extra's. Zo is het apparaat voorzien van een vingerafdrukscanner voor beveiligde toegang. Ook een TPM-chip is aanwezig, voor een veilige opslag van de decodeersleutel. Bijzonder is de aanwezigheid van de spraakherkenningssoftware Dragon Assistant. Met een druk op de digitale toets schakel je deze in en kun je vervolgens je laptop bedienen met spraakcommando's. Het laat je postings doen op social media, en documenten en e-mails dicteren. Ook kun je zo met je stem de laptop afsluiten en systeeminstellingen oproepen. Een aardige toevoeging, al heeft het een beetje een gimmick-factor en zal niet iedereen hier gebruik van maken.

Configuraties

Voor deze test hadden we de beschikking over een zeer luxueuze uitvoering. Wil je niet direct de hoofdprijs betalen maar wel de typische X1 Carbon-kenmerken: er is 'al' een model voor 1176 euro. Dan heb je wel 'maar' een tn-paneel met 1600 x 900 pixels, geen aanraakfunctionaliteit, 4GB intern geheugen en een Core i5 U4200-cpu.

Redactie WINMAG Pro
Door: Redactie WINMAG Pro
Redactie

Redactie WINMAG Pro

Redactie