Oxyle: het vrijmaken van de Seine van microverontreinigingen en PFAS is een langdurig en complex proces
Tijdens de Olympische Spelen in Parijs rijst continu de vraag of de waterkwaliteit in de rivier de Seine veilig genoeg is om zwemwedstrijden te organiseren. De bacteriëniveaus in de rivier fluctueren voortdurend, en er worden dagelijks watermonsters getest. Deze tests helpen de organisatoren om het risico in te schatten en te bepalen of zwemmen in de al lang vervuilde waterweg van Parijs door kan gaan. Zo werd de triatlon voor de mannen bij de Olympische Spelen van Parijs al uitgesteld.
De vervuiling van de Seine is geen uitzondering, eerdere analyses van het Pesticide Action Network Europe (PAN Europe) hebben de wijdverspreide aanwezigheid van trifluorazijnzuur, een stof uit de PFAS-familie, in 10 EU-landen onthuld. Onderzoek van Elsevier toont aan dat de chemische belasting in zoetwaterstromen vaak de vastgestelde drempelwaarden overschrijdt. Daarnaast is er het probleem van PFAS: hoewel de concentraties in de Seine geen hotspots vormen, blijken ze volgens onderzoek aanzienlijk hoger te zijn dan het gemiddelde niveau voor Frankrijk als geheel. Hoewel het waarschijnlijk niet onmiddelijk gevaarlijk is voor atleten, wijst Oxyle, een specialist voor waterzuivering en de vernietiging van PFAS, erop dat het volledig ontdoen van de Seine van microverontreinigingen een belangrijk maar complex proces is.
De Franse regering en lokale autoriteiten hebben alles op alles gezet om de Seine zwembaar te maken voor de Olympische Spelen en vanaf 2025 ook voor het publiek. Het begrip ‘zwembaarheid’ van de Seine richt zich tot nu toe alleen op de bacteriologische kwaliteit, gemeten door twee bacteriefamilies (Escherichia coli en enterococci). microverontreiniging is echter grotendeels over het hoofd gezien, niet alleen bij de behandeling, maar ook bij het testen.
Hoewel de Seine voor atleten tot nu toe nog veilig wordt beschouwd om in te zwemmen, is het nog maar de vraag of dit op lange termijn ook het geval zal zijn. De aanwezigheid van microverontreiniging vormt immers risico's voor zwemmers. Langdurige blootstelling kan leiden tot ernstige aandoeningen zoals kanker, leverziekten en immunologische problemen. Bovendien kunnen zwemmers allerlei stoffen, zoals PFAS, opnemen door het inslikken van verontreinigd water of, in mindere mate, via huidcontact. Deze stoffen kunnen zich ophopen in het milieu en de voedselketen, wat ecologische schade en op lange termijn gezondheidsrisico's met zich meebrengt. Aangezien er nog veel onbekend is over de langetermijneffecten van microverontreiniging, is het van cruciaal belang om effectieve maatregelen te implementeren om vervuiling te verminderen, deze nauwkeurig te monitoren en de waterkwaliteit te verbeteren.
Volgens Oxyle is het verwijderen van micropolluenten, waaronder PFAS, uit afvalwater uitdagend. Deze stoffen zijn zeer stabiel, bestand tegen conventionele zuiveringsprocessen en vaak in sporenhoeveelheden aanwezig. PFAS, in het bijzonder, hebben sterke koolstof-fluorbindingen die ze extreem persistent maken in het milieu, waardoor ze niet op natuurlijke wijze afbreken.
Fajer Mushtaq, medeoprichter en CEO van Oxyle zegt: “Als je aan schoon water denkt, worden microverontreinigingen vaak over het hoofd gezien. Deze verontreinigingen vormen echter een ernstige bedreiging voor de waterkwaliteit en gezondheid. Het is cruciaal dat microverontreinigingen met dezelfde ernst worden behandeld als andere vormen van vervuiling.”
Lees meer
