Van zonnewijzer tot Apple Watch: zo blijven we al eeuwen bij de tijd
Hoewel klokkijken nu bijzaak lijkt omdat de tijd een bijkomend verschijnsel is op vooral apparaten, is het wel eens aardig om terug te blikken: hoe blijven we letterlijk bij de tijd? Dat begon al rond 1500 v. Chr., toen de Egyptenaren aan zonnewijzers af konden lezen hoe laat het (ongeveer) was. Een nostalgische terugblik.
Horloges met mooie bandjes als fashion statement
Anno nu kijk je op je smartphone of Apple Watch, of je nog even snel wat kunt doen voor een afspraak. Het moderne digitale horloge is het kleinste en tot nu toe laatste apparaat dat we de hele dag in de buurt hebben. Om de pols, idealiter. Het zorgt zelfs voor een nieuw modebeeld, want dragers van zo'n slim klokje zijn naarstig op zoek naar alweer een nieuw apple watch bandje om zich te onderscheiden. Apple Watch bandjes zijn gewilde gadgets geworden.
Eerste zakhorloges
Zo'n 3000 jaar na de zonnewijzer verscheen het allereerste draagbare horloge. Deze werden nogal eens in de binnenzak gedragen, als halsketting of aan de riem. Het waren vanzelfsprekend kostbare gebruiksvoorwerpen. Het eerste horloge met een veermechanisme, dat noodzakelijk is om 'door' te kunnen tikken, is een uitvinding van de Neurenberger Peter Henlein. Tegenwoordig zie je nog wel eens bohemien types zo'n klokje uit hun binnenzak halen, omdat het als modieus hebbedingetje geldt. Sierlijker kijken hoe laat het is kan bijna niet.
Waarom zitten er eigenlijk klokken op kerktorens?
Nu veel mensen een Apple Watch of ander merk digitaal horloge hebben, wordt er niet zo vaak meer op kerktorens gekeken. Daar werden ooit klokken op geplaatst om diverse redenen: om de gebedstijd aan te geven en omdat deze klok voor iedereen zichtbaar was. Het klokkengelui diende ook voor andere doeleinden. Aan zee om aan te geven dat een schip in nood was (en dus om hulp in te roepen), op het platteland was het voor boeren handig om te weten dat het lunchtijd was.
Magnetrons, videorecorders en kermishorloges
De reden dat vanaf de jaren '70 en '80 ook de tijd op apparaten werd aangeduid, is moeilijker te achterhalen. De magnetron bestaat nog wel, de videorecorder die braaf je favoriete programma's op band opnam als je van huis was, is verdwenen. In diezelfde tijd was het kermishorloge een bekend begrip, de klokjes die je tijdens het jaarlijkse dorpsfeest met een grijparm uit een bak viste. Het waren goedkope namaakversies van bekende merken, maar ze deden het wel. Indertijd noemden ze dat ook digitale horloges, enkel om de reden dat ze geen wijzerplaat hadden.
Lees meer
