Tablet-fan? Dan lees je dit liever niet

Dit jaar is – zo hopen vele fabrikanten - het jaar van de tablet. Grote winsten liggen in het verschiet, want de kleine ‘hebbedingetjes’ zijn aan de prijs. Toch ligt dat niet altijd aan de hardwarekosten, maar aan de winstmarges waar de eerste generatie tablettenkopers zich bij neer heeft te leggen.

Want neem nou de iPad 2. Feitelijk betreft het hier een aanraakgevoelig tft-scherm met een dualcore-processortje en wat geheugen. Niet helemaal verwonderlijk dus dat de echte fabricagekosten van het eenvoudigste model qua onderdelen waarschijnlijk niet eens zo bijzonder hoog zijn.

'Goedkoop'

Toch presteert Apple het de iPad 2 met wifi en slechts 16 GB flashgeheugen zonder blikken of blozen voor bijna 500 euro te verkopen en dat vinden velen 'goedkoop'. De slaafse volgelingen van de Sekte der Appel staan er ’s nachts voor in de rij. Dat is wellicht nog te begrijpen, maar wat moet je met zo’n tablet in je bedrijf.

Want héb je eenmaal de horde van de kosten overwonnen en besluit je voor bijvoorbeeld tien medewerkers een bedrag van ergens tussen de 5000 en 6000 euro neer te tellen, dan ben je er nog lang niet. De kans is groot dat je ook moet investeren in enigszins bruikbare apps. Om te zwijgen over een extern toetsenbordje, of een handig hoesje met ingebouwd toetsenbord. Want zo’n aanraakscherm is dan wel makkelijk voor banksurfen en dergelijk, qua productiviteit is het in veel gevallen behelpen.

Maar ja, een tablet plus een toetsenbord is natuurlijk net zoiets als een netbook. En laat netbooks nou net een héél stuk goedkoper zijn! Niet zo heel vreemd dat de fabrikanten en handelaren die vol enthousiasme verkondigen dat dit jaar het jaar van de tablet wordt, net zo hard roepen dat de netbook met veel lagere winstmarges daarmee aan z’n retour is begonnen.

Onzin natuurlijk, want een netbook is vele malen flexibeler en bovendien zowel qua hardware als software open. Wil je er Windows op installeren? Geen probleem, kan meteen alle standaard software gebruikt worden. Liever Linux? Ook geen probleem. Probeer dat eens op een tablet.

Heet hangijzer

Software is ook een heet hangijzer; bij een netbook kun je gewoon je al bestaande programmatuur inzetten. Bij een iPad ligt dat een stuk genuanceerder. Meer specifiek gezegd: je bent hier volkomen afhankelijk van Apple, dat niet alleen een hardwarefabrikant blijkt te zijn, maar ook een streng dirigent betreffende wat wel en niet is toegestaan op de tablet.

Niet vreemd, want het lijkt erop dat Apple het printer-inkt-model wil toepassen op de iPads. Ofwel: verkoop een apparaat, maak je klanten volkomen afhankelijk van het eigen merk supplies en bindt ze op die manier met handen en voeten aan je. En ik ben niet de enige die dat opmerkt.

Inmiddels blijkt dat Apple steeds meer controle en druk uitoefent op softwareleveranciers en inmiddels ook een graantje wil meepikken van de content die door de apps getoond worden. En daar gaan de uitgevers op de plat-Hollandse bek, want zij die gegokt hebben op de iPad als hét platform voor verspreiding van digitale kranten en tijdschriften hebben nu een probleem. Apple wil namelijk ineens een behoorlijk deel van de verkochte content –maar liefst 30 procent - incasseren.

Dat is verdraaid makkelijk: geld verdienen aan content waar je totaal geen enkele inhoudelijke bijdrage hebt geleverd. Bovendien is het risky business, want de hoog geprijsde iPad trekt een bepaald publiek. En dat publiek is vaak net wat ‘anders’ dan de gemiddelde medemens waardoor het maar de vraag is of jouw uitgave gretig aftrek gaat vinden. Daarmee kom je als uitgever dus in onbekende wateren terecht. Wél investeren in specifieke iPad-content, maar niet weten of dat zich allemaal ooit terugverdient.

Browservriendelijke content

De veiligste en uiteindelijk goedkoopste weg lijkt dan ook de weg van de browservriendelijke content en/of webapps, ongeacht het apparaat waar die browser op draait. Desnoods met browserdetectie, zodat een pagina zich aanpast aan een mobiele browser of tabletscherm.

Het gebruik van plugins als Flash moet dan vanzelfsprekend ook vermeden worden, maar met html5 hoeft dat, zeker wanneer de standaard wat verder is ingeburgerd, geen onoverkomelijke problemen op te leveren. Alleen met zo’n constructie ben je als uitgever verzekerd van een voor iedereen bereikbare content die ook nog eens op elk merk en type tablet, telefoon, smart tv, netbook, notebook of wat dan ook valt te bekijken. Zonder dat een ander (Apple bijvoorbeeld) nog een graantje mee probeert te pikken van de contentverkopen zelf.

Blijft over het offline lezen van een uitgave, maar daar zou bijvoorbeeld pdf voor gebruikt kunnen worden. Ook dat is tegenwoordig meer dan interactief genoeg te noemen, open en gestandaardiseerd. Waarom moeilijk doen als het makkelijk kan?
==============================+
Ronald Smit is freelance journalist en reist met zijn Nokia N900, netbook en scherpe pen de halve wereld over.